Πολλά ακούσαμε και αλλά τόσα διαβάσαμε σχετικά με την οικονομική κρίση.
Τράπεζες και επιχειρήσεις πτωχεύουν και αγοράζονται από άλλες επιχειρήσεις, όχι μόνο γιατί είχαν μια ακόρεστη διψά προς το κέρδος αλλά γιατί ο καπιταλισμός τρώει τον ίδιο του τον εαυτό και αυτό είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο. Τα λεφτά σαφώς και δεν χάνονται, απλά πάνε σε άλλες μεγαλύτερες τσέπες.
Από τα πιο τρελά πράγματα όμως είναι πως ενώ ο εργαζόμενος μέχρι τώρα πλήρωνε τον πλουτισμό και την πολυτέλεια των αφεντικών, τώρα που πάνε να γκρεμιστούνε ξαναπληρώνει για να ορθοποδήσουν έτσι ώστε στη συνεχεία να ξαναπληρώσει για να ξαναπλουτίσουν. Φυσικά όλα αυτά με την βοήθεια του κράτους που κατά τα άλλα διασφαλίζει τα συμφέροντα του πολίτη και για αυτό θεωρείται αναγκαίο. Πραγματικά, Τι ‘ναι αυτά ρε ;
Όσο δεν αντιδρούμε τόσο θα μας καπελώνουν.
10 σχόλια:
etsi!
sumfono me tis apopseis sou... prepei na uparxoun tetoia site sto internet :)
Σε ευχαριστώ πολύ
...για να καθόμαστε απλώς και να τα διαβάζουμε!
Αφού έχει προηγηθεί το βήμα της ενημέρωσης και του οραματισμού, η δράση είναι το επόμενο βήμα.
Μακάρι να περπατήσουμε όλο το μονοπάτι.
...εκτός αν σκοντάψουμε στο πρώτο!
Ο περισσότερος κόσμος δεν καταλαβαίνει καν σε τί κατάσταση βρίσκεται. Το μέγεθος της αδικίας που συντελείται σε βάρος του. Έχει μια γενική και αυθαίρετη αίσθηση "αδικίας", "διαφθοράς" αλλά μαλλον(το ελπίζω δηλαδή) δεν καταλαβαίνει ακριβώς τις επιπτώσεις των πράξεων των εξουσιαστών στη ζωή του. Λέω ελπίζω γιατί σε περίπτωση που καταλαβαίνει ακριβώς το τί συμβαίνει αλλά παρ'όλα αυτά δεν μιλάει καν τότε η κατάσταση είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολη.
Μακάρι να αρχίσει κάποια στιγμή να αφυπνίζεται ο κόσμος. Οποιαδήποτε ενέργεια ενημέρωσης συντελεί σε αυτή την κατεύθυνση είναι αξιέπαινη. Γι'αυτό συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχουν τέτοια site στο internet. Είναι πάρα πολύ καλό μέσο ενημέρωσης σε ένα κόσμο που την κοινή γνώμη και συναίνεση διαμορφώνουν πέντε έξι καναλάρχες που τα έχουν κάνει πλακάκια με την εξουσία.
Συγγνώμη που ξέφυγα από το θέμα. Γιατί δεν αφήνουν μερικούς τραπεζίτες να μπούν φυλακή; τόσους έχουν στείλει μέσα αυτοί! Γιατί δηλαδή θα μας γδύνουν όταν κερδίζουν, θα μας γδύνουν και τώρα που τα χάνουν; Οι δε ελληνικές τράπεζες έχουν φάει τόσα λεφτά που δεν τους αγγίζει καμία οικονομική κρίση.
Αφήστε τους να καταστραφούν ρε, έτσι και αλλιώς τραπεζικό σύστημα δε θα σταματήσει να υπάρχει, μην ανησυχήτε για τη σταθερότητα της οικονομίας σας, δε θα πάθει τίποτα, τουλάχιστον προς το παρον...
Φίλε pfg έχουμε γεμίσει τόσο πολύ με ενημερώσεις αλλά και ευχολόγια για «μαζική αφύπνιση» που έχουμε πνηγεί μέσα σ' αυτά! Το πεδίο (αντι)δρασης δεν είναι ο κυβερνοχώρος της γενικευμένης εικονοποίησης και αποπροσωποποίησης αλλά ο δρόμος. Ο δρόμος του πολύμορφου αγώνα και της αυτοοργανωμένης δράσης. Όσο η αξιοπρέπεια θα μετριέται στο χρόνο της on line σύνδεσης και στον οπτικό υπερ-ορίζοντα των live cams, τόσο ο κιμάς δεν θα είναι μόνο στο πιάτο μας ως μπιφτέκι ή ως σουντζουκάκι Μινέικο αλλά θα βρίσκεται μέσα στα μυαλά μας ως κιμάς αλά Ιντερνέμ.
Θεωρώ ότι ο πολύμορφος αγώνας και η αυτοοργανωμένη δράση δεν βγάζει εκτός αγώνα το διαδύκτιο και τις αυτοοργανωμένες προσπάθειες μέσα σε αυτό.
Όντως ο δρόμος είναι ίσως το μεγαλύτερο και πιο αναγκαίο όπλο ενάντια στους εξουσιαστές, δεν είναι όμως το μοναδικό πεδίο (αντι)δρασης, μιας και τοτε ο αγώνας δεν θα ήταν πολύμορφος. Αλλωστε ελλοχεύει και ο σχολιασμός του Bookchin «spring offensives and summer vacation».
Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να γίνεται μέσα από περιορισμένες περιοχές "ελευθερίας" - και ενίοτε θεσμικά παρεσχημένες - όσο βαθμό κοινωνικοποίησης και αν περιέχουν. Πραγματικά, για την εξουσία δεν είναι πια αναγκαίος ο τεράστιος αστυνομικός μηχανισμός ελέγχου που υποθέτει ο Όργουελ στο 1984, μια και ο εγκλεισμός της αντίδρασης στα εικονικά πλαίσια του κυβερνοχώρου εξασφαλίζουν πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια από κάποιο "αόρατο" αστυνομικό μάτι ή απ' την οποιαδήποτε μορφή λογοκρισίας...
Ο δρόμος, σε τελική ανάλυση, είναι η εναλλακτική λύση επικοινωνίας. Ο ανοιχτός χώρος συμβολικής ανταλλαγής του εφήμερου και θνητού λόγου που δε φιλτράρεται από τα μέσα. "Επιτέλους, συναντάει κανείς τους γείτονές του όταν χαζεύει μαζί τους την πολυκατοικία του πούπιασε φωτιά!" (Jerry Rubin, «Do it!»)
Δημοσίευση σχολίου