Κουράστηκα να γράφω για τους μπάτσους

Την Κυριακή το πρωί 26 Οκτωβρίου έπεσε νεκρός ο μετανάστης Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ μετά από βάρβαρη καταδίωξη αστυνομικών στην υποδιεύθυνση αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, ενώ άλλοι 15 μετανάστες νοσηλεύονται σοβαρά χτυπημένοι.

Οι μετανάστες βρέθηκαν σε μια ουρά χιλιάδων ανθρώπων που έφτασαν εκεί για να υποβάλουν αίτηση ασύλου.

Με τον πιο κτηνώδη τρόπο αστυνομικοί χρησιμοποίησαν ρόπαλα για να τους βάλουν δήθεν στην ουρά, προκάλεσαν απίστευτο πανικό , ποδοπατήθηκαν αρκετοί και μέσα σε αυτές τις συνθήκες βρέθηκε χτυπημένος ο 24χρονος μετανάστης.

Τραυματίες που μεταφέρθηκαν στο Τζάνειο περιέγραψαν ξανά και ξανά τον άγριο ξυλοδαρμό τους από τα αστυνομικά όργανα.

Είναι κατάπτυστη η ανακοίνωση της αστυνομίας που αναφέρει ότι οι ίδιοι οι μετανάστες κινήθηκαν προς τους αστυνομικούς για καλύτερη προτεραιότητα και απωθήθηκαν με τρεις ελαφρά τραυματίες.

Τι 'ναι αυτά ρε ;

Κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων

Όπως ο περονόσπορος, νόσος της αμπέλου, οφείλεται στη δράση νοσηρών μικροβίων και παρασιτικών μυκητών, έτσι και η ιδεολογική νόσος προλαμβάνεται με τον ψεκασμό των ανθρώπων. Τα σχολεία αποτελούν το πρώτο στάδιο. Εκεί, ας μου επιτραπεί η μεταφορά οι βλαστοί δεν έχουν φθάσει ακόμα τα 12 εκατοστά. Ο δεύτερος ψεκασμός γίνεται περί την άνθιση. Πρόκειται ασφαλώς για τους φοιτητές και τους εργάτες· η περίοδος της στρατιωτικής θητείας είναι ο ιδανικός χρόνος γι' αυτό. Έτσι σώζεται η εθνική ελευθερία από την ιδεολογική ασθένεια. (Απόσπασμα από την ταινία Ζ του Κώστα Γαβρά)

Από τους πρώτους ψεκασμούς που δέχεται ο άνθρωπος, έτσι ώστε να μην μπορεί να διακρίνει το ωφέλιμο από το ανούσιο, είναι οι παρελάσεις, θεσμός ο οποίος εδραιώθηκε στην Ελλάδα επί δικτατορίας του Μεταξά και δε συναντάται σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης.

Οι παρελάσεις, που φέρουν έκδηλα τα σημάδια του φασισμού με την ομοιομορφία στο ντύσιμο και στο βάδισμα των παιδιών που συμβολίζει την εξάλειψη της προσωπικότητας, το χαιρετισμό του διμοιρίτη στους “ανωτέρους” (sic) - δήμαρχους, παπάδες, καθηγητές - και την αξιολόγηση των παιδιών ανάλογα με την επίδοση και το ύψος, δεν εξυπηρετούν το σκοπό που φέρεται πως έχουν, αυτόν της ενθύμησης και τιμής σε αυτούς που πολέμησαν για την “ελευθέρια” (sic).

Βασικός σκοπός των παρελάσεων είναι να εμφυσήσουν εθνικά, πατριδολαγνικά φρονήματα καθώς και την αίσθηση ενός ενιαίου κράτους - έθνους, μέσα στο οποίο οι κοινωνικές τάξεις ενώνονται χωρίς αντιπαλότητες κάτω από τα χρώματα της σημαίας και τη μελωδία του εθνικού ύμνου. Προσπαθούν να διαμορφώσουν την εύπλαστη προσωπικότητα των παιδιών και να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου για μια κοινωνία όπου η ανάπτυξη του πολίτη συμβαδίζει με την ανάπτυξη του έθνους.

Το συνδετικό κριτήριο μεταξύ των ανθρώπων εσφαλμένα θεωρείται το εθνικό.

Μην ξεχνάμε πως Έλληνες ήταν και οι ταγματασφαλίτες την περίοδο της κατοχής υπεύθυνοι για τον θάνατο Ελλήνων, Έλληνες και οι συνταγματάρχες της 21^ης Απριλίου. Έλληνες είναι και οι μεγαλοβιομήχανοι που απολύουν μαζικά Έλληνες εργαζόμενους, Έλληνες είναι και οι ντοπαρισμένοι αθλητές, Έλληνες και οι μπάτσοι που χτυπούν άλλους Έλληνες και ο κατάλογος συνεχίζεται.

Οι κλέφτες και οι αρματολοί όμως, που αποτέλεσαν τον πυρήνα της επανάστασης του 21, εξαπέλυαν επιθέσεις τόσο σε Τούρκους όσο και σε Έλληνες γαιοκτήμονες χωρίς εθνικές διακρίσεις.

Καταληκτικά, είμαστε άνθρωποι και όχι απλά κομμάτια ενός έθνους

Άκυροι 14 όροι τραπεζών βάσει δικαστικών αποφάσεων

...Και μετά υπάρχει κόσμος που διερωτάται γιατί οργιζόμαστε! Εδώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που έχουν κρίνει ως καταχρηστικούς και άκυρους 14 όρους που επιβάλλουν οι τράπεζες στις συναλλαγές με τους πελάτες τους - δηλαδή εμάς!! και το γεγονός αποκρύπτεται απ’ τα ΜΜΕ… πώς να μην εξαγριωθούμε.

Μεταξύ των όρων αυτών: η χρέωση προμήθειας 1,40 ευρώ για κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου προσώπου και ενώ το ποσό αυτό δεν δικαιολογείται ως κόστος για την έκδοση απόδειξης, τα επιβαλλόμενα έξοδα αδράνειας από 0,60-1 ευρώ μηνιαίως για λογαριασμούς κατάθεσης που μένουν ακίνητοι για περισσότερο από 18 μήνες και η προμήθεια ή έξοδα 50 ευρώ για χορήγηση βεβαίωσης οφειλών για μεταφορά χρέους σε άλλη τράπεζα. Οι 14 όροι αναλυτικά εδώ:

Η απόφαση για τα ανωτέρω είναι δικαστική και αμετάκλητη και όλες οι τράπεζες φυσικά το γνωρίζουν αυτό αλλά εξακολουθούν να «κάνουν τους κινέζους», εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των πολιτών. Όσοι πολίτες γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και είναι πρόθυμοι να τα διεκδικήσουν, αφού παρακάμψουν τον ανίδεο ταμία, φτάνοντας στην διεύθυνση του καταστήματος αποκλείεται να μη βρουν το δίκιο τους.

Τι ‘ναι αυτά ρε;

Συνδράμετε με τον οβολό σας για… την πολυτέλεια μας

Ξεσφράγισαν το σφραγισμένο ιδιαίτερο δωμάτιο του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στο Παλαιό Ψυχικό και βρήκαν πάρα πολλά αντικείμενα μεγάλης χρηματικής αξίας.

Τα κατέγραψε επιτροπή την οποία αποτελούσαν δικαστικές αρχές, ο διευθυντής της αστυνομίας, ο εκπρόσωπος της εφορίας, ένας συμβολαιογράφος, ο αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Χρυσικός, ο πρώην αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Συνοδινός, ο γνωστός Βρεσθένης Θεόκλητος Κουμαριανός, και δύο διάκονοι του Χριστόδουλου.

Τα πράγματα που καταγράφηκαν βρίσκονταν τόσο στο ιδιαίτερο δωμάτιο του Χριστόδουλου όσο και στα βεστιάριά του(= ιματιοθήκες) και στο υπόλοιπο ανάκτορό του.

Μόνο τα μικροαντικείμενα τρεχούσης χρήσεως του δωματίου του ξεπερνούν σε αξία το ένα εκατομμύριο ευρώ.

Αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά από τα καταγραμμένα.

• 600 ζεύγη χρυσά ή αργυρά μανικετόκουμπα.
• Απ’ αυτά τα 140 ζευγάρια έχουν διαμάντια και μερικά έχουν ζαφείρια.
• Πάνω από 100 πολύτιμα χρυσά και αργυρά στυλό και πέννες ανεκτίμητης αξίας.
• Πάρα πολλοί χρυσοί και αργυροί σταυροί ευλογίας με πολύτιμα πετράδια.Πολλές αρχαίες εικόνες.
• 30.000 ευρώ και 9 χρυσές λίρες σε φάκελο για τον π. Θωμά Συνοδινό.
• Ένας μεγάλος πολυτιμότατος πολυέλαιος Baccarat αξίας 50.000.ευρώ η ανώτερη φίρμα στον κόσμο.
• Καναπέδες και πολυθρόνες του σαλονιού, των γραφείων και των δωματίων από τις δυό ακριβότερες φίρμες του κόσμου Versace και Armani.
• Μεταξωτές κουρτίνες πολυτιμότατες από τις καλλίτερες φίρμες στον κόσμο σε όλο το ανάκτορο.
• Εκατοντάδες λευκά πουκάμισα, τα περισσότερα μεταξωτά.
• Εκατοντάδες μαύρα παντελόνια πανάκριβα.
• Εκατοντάδες ζεύγη παπουτσιών όλα από τις δυο ακριβότερες φίρμες του κόσμου Sebago και Church’ s, απ’ αυτά που φορούν μόνο οι Άγγλοι πρίγκιπες, λόρδοι και άλλοι αριστοκράτες. Ο Χριστόδουλος φορούσε μόνο τέτοια παπούτσια, που το κάθε ζεύγος τιμάται πάνω από 1.000 χίλια ευρώ (Όταν ανατράπηκε ο δικτάτωρ των Φιλιππίνων Μάρκος, βρέθηκε ότι η γυναίκα του είχε 80 ζεύγη παπουτσιών, ακριβά βέβαια αλλά συνηθισμένα).
• Τρεις δεκάδες σετ με καθημερινά δεσποτικά άμφια.
• 50 επίσημες και μεγαλοπρεπείς αρχιερατικές στολές αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ η κάθε μία.
• 12 στέμματα ( μίτρες ) από χρυσό και πολυτίμους λίθους αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ το καθένα.Κυρίως έχουν διαμάντια.
• 100 εγκόλπια χρυσά και γεμάτα πολύτιμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ζαφείρια, αξίας 100.000 ευρώ το καθένα.
• 200 εγκόλπιοι σταυροί ίσης αξίας και παρόμοιας διακοσμήσεως ο καθένας.
• 25 ποιμαντορικές ράβδοι (πατερίτσες) χρυσές και αργυρές και ελεφάντινες (φιλντισένιες) γεμάτες πολύτιμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ρουμπίνια, αξίας κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ η κάθε μία.
• 40 απλές αργυρές ράβδοι (βακτηρίες, μπαστούνια) με ημιπολύτιμους λίθους, αξίας 20.000 ευρώ η κάθε μία.
• Δύο υπερπολύτιμα δισκοπότηρα χρυσά, σκαλιστά έργα τέχνης, με πολύτιμους λίθους, δώρα το ένα του Βαρθολομαίου και το άλλο του πάπα Ρώμης Βενεδίκτου.
• Δεκάδες χρυσά και αργυρά κηροπήγια (δικηροτρίκηρα).
• Δεκάδες χρυσά και αργυρά επιτραπέζια κηροπήγια με πολύτιμους λίθους.
• Πολλές δεκάδες αργυροί δίσκοι σερβιρίσματος και κεράσματος.
• Δεκάδες αργυρές φρουτιέρες.
• Εκατοντάδες δωδεκάδων ποτήρια αργυρά και κρυστάλλινα υψηλής αξίας.
• Εκατοντάδες πανάκριβα αργυρά κρυστάλλινα και πορσελάνινα σερβίτσια ανυπολόγιστης αξίας.
• Εκατοντάδες δωδεκάδες πανάκριβα χρυσά και αργυρά κουταλομαχαιροπήρουνα φίρμας Christofie, που είναι η ακριβώτερη στον κόσμο.
• Εκατοντάδες πορσελάνινες δωδεκάδες πιάτων.
• Εκατοντάδες πορσελάνινες και αργυρές πιατέλες.Βαρύτιμες μεταξωτές κουρτίνες σε όλο το ανάκτορο.
• Εκατοντάδες ζεύγη μεταξωτές πιτζάμες.
• Δεκάδες μεταξωτές κλινοστρωμνές και μαξιλάρια.
• Τέσσερις ζωγραφικοί πίνακες αμύθητης αξίας που ανήκουν στο Μουσείο Μπενάκη και τους νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα που του καθενός η αξία είναι όσο τα μηνιαία μισθώματα τριών μεγάλων και πολυτελών ρετιρέ.
• Έξι γκραβούρες με πανάκριβο μηνιαίο μίσθωμα από το ίδιο Μουσείο.
• Πάρα πολλά και πανάκριβα έπιπλα από πολύτιμα ξύλα υφάσματα μέταλλα και γυαλιά, φτιαγμένα από τις 4 μεγαλύτερες και ακριβότερες φίρμες στον κόσμο.
• Τα αρχιτεκτονικά σχέδια για δύο βίλες-ανάκτορα του Χριστοδούλου, για να ξεκουράζεται, που θα κτίζονταν σε τεράστια οικόπεδά του πανύψηλης αξίας, ένα στην Ερμιονίδα και ένα στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο σε πανέμορφες τοποθεσίες.
• Ένα τεράστιο ποσό (πολλά εκατομμύρια ευρώ), για να κτιστεί ειδικό μουσείο με την επωνυμία «Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», για να φυλάγονται και να εκτίθενται εκεί σε κοινή θέα οι στολές, οι μίτρες, οι πατερίτσες, και όλα τα λειτουργικά και μη λειτουργικά κοσμήματα και σκεύη του Χριστόδουλου στους αιώνες των αιώνων, μαζί και με τα έξοδα συντηρήσεως τόσο του μουσείου όσο και των εκθεμάτων, και με τους μισθούς των υπαλλήλων του μουσείου…

Πηγή: i-rm.blogspot.com (Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Σεπτεμβρίου 2008)

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο, αναδημοσιεύεται με επιφύλαξη, καθώς ελέγχεται για το αληθές του περιεχομένου του, αν και επισήμως δεν φαίνεται να έχουν διαψευστεί τα οικονομικά στοιχεία που παρατίθενται.

Μπάτσοι παντού, δικαιοσύνη πουθενά

Για τον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή «υπόθεση ζαρντινιέρα» το βράδυ της 17^ης Νοεμβρίου 2006, περιμέναμε τόσο καιρό την Ε.Δ.Ε. (ένορκη διοικητική εξέταση) να αποφανθεί για τις ποινές των μπάτσων. Φυσικά κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.

Οι ποινές αναλυτικά:

Το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΛ.ΑΣ επέβαλε τις παρακάτω ποινές:
6μηνη αργία* σε έναν αρχιφύλακα
4μηνη αργία* σε έναν αστυφύλακα
Πρόστιμο 1000 ευρώ σε έναν αστυνόμο.
Ενώ τέσσερις συμμετέχοντες κρίθηκαν αθώοι!

*Αργία: Απομάκρυνση από την θέση, ΑΛΛΑ λήψη μισθού με μείωση 40 με 45%!

Μπάτσοι παντού, δικαιοσύνη πουθενά

Μπάτσοι έγδυσαν μετανάστη στο κέντρο της Αθήνας

Άκου ρε κάτι πράγματα, τι άλλο θα δούμε από τους μπάτσους ρε ;

Ανάγκασαν μετανάστη να ξεβρακωθεί στο κέντρο της Ομόνοιας για δήθεν έλεγχο μπροστά στα μάτια των περαστικών.

Τι άλλο θα δούμε από δαύτους ρε να πάρει. Έχουν καβαλήσει το καλάμι της εξουσίας, προβάλλοντας την όπου σταθούν και όπου βρεθούν ενάντια στις αδύναμες τάξεις την ώρα που γλύφουν σαν τα σκυλιά τους πλούσιους, τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς μπας και τους δώσουν κανένα κόκαλο να φάνε.

Όλοι οι φασίστες, οι απαίδευτοι και οι τιποτένιοι φόρεσαν τη στολή του μπάτσου.

Η σιωπή είναι συνενοχή

Πολλά ακούσαμε και αλλά τόσα διαβάσαμε σχετικά με την οικονομική κρίση.

Τράπεζες και επιχειρήσεις πτωχεύουν και αγοράζονται από άλλες επιχειρήσεις, όχι μόνο γιατί είχαν μια ακόρεστη διψά προς το κέρδος αλλά γιατί ο καπιταλισμός τρώει τον ίδιο του τον εαυτό και αυτό είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο. Τα λεφτά σαφώς και δεν χάνονται, απλά πάνε σε άλλες μεγαλύτερες τσέπες.

Από τα πιο τρελά πράγματα όμως είναι πως ενώ ο εργαζόμενος μέχρι τώρα πλήρωνε τον πλουτισμό και την πολυτέλεια των αφεντικών, τώρα που πάνε να γκρεμιστούνε ξαναπληρώνει για να ορθοποδήσουν έτσι ώστε στη συνεχεία να ξαναπληρώσει για να ξαναπλουτίσουν. Φυσικά όλα αυτά με την βοήθεια του κράτους που κατά τα άλλα διασφαλίζει τα συμφέροντα του πολίτη και για αυτό θεωρείται αναγκαίο. Πραγματικά, Τι ‘ναι αυτά ρε ;

Όσο δεν αντιδρούμε τόσο θα μας καπελώνουν.

Για τις απαλλοτριώσεις στα super market

7 είναι πλέον τα super market, 5 στην Αθήνα και 2 στη Θεσσαλονίκη, από τα οποία ομάδες ατόμων απαλλοτρίωσαν βασικά αγαθά τα οποία μοίρασαν εν συνεχεία στους περαστικούς σε παρακείμενη λαϊκή αγορά. Δεν κράτησαν τίποτα για τους εαυτούς τους συμβολίζοντας στην πράξη τη δέσμη μέτρων που στοχεύει άμεσα στην ανακούφιση του πολίτη. Φόραγαν κουκούλες, αφού πλέον παντού υπάρχουν κάμερες και χαφιέδες που καταδίδουν, είτε επειδή θεωρούν τον χαφιεδισμό αρετή είτε για να παίξουν έστω και μισό λεπτό στα δελτία των 8.

Το φαινόμενο της απαλλοτρίωσης αγαθών δεν είναι καινούριο, έχει παρουσιαστεί και στο παρελθόν πολλές φορές και σε αρκετές χώρες, από Αργεντινή μέχρι Ιράκ. Στην Ιταλία το 1974 είχε για αρκετό καιρό απαγορευτεί το θεατρικό του Ντάριο Φο «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» το οποίο διαμέσου των τεχνικών της κομέντια ντελ αρτε στηρίζει ανοιχτά αυτή την πρακτική.

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα διαπιστώνει κανείς την συνεχόμενη αύξηση των τιμών σε όλα τα αγαθά! την ταυτόχρονη μείωση των μισθών και την αύξηση των ωρών εργασίας. Ζούμε σε μια εποχή που δουλεύουμε όλη τη μέρα για ένα πιάτο φαΐ. Το κράτος προσπαθώντας να κοιμίσει τον πολίτη δηλώνει ειρωνικά, ότι θα προχωρήσει σε μια δέσμη 41 μέτρων κατά της ακρίβειας.

Ο εργαζόμενος, ο βασικός παραγωγός των προϊόντων δεν απολαμβάνει ούτε μέρος των παραγόμενων, αφού όλη την πίτα της παραγωγής την κλέβουν τα αφεντικά.

Το κράτος από την άλλη νομοθετεί υπέρ των αφεντικών, καταστέλλοντας όλους εκείνους που κατανοούν το άδικο και αντιδρούν.

Η τήρηση του κρατικού νόμου λοιπόν, ο οποίος διαμορφώνεται κατάλληλα ώστε να συνάδει με τα συμφέροντα των αφεντικών, έγινε το ιδεώδες της εποχής.

Η δουλοπρέπεια μπροστά στο νόμο έχει γίνει αρετή. Κροπότκιν Π.

Βλέπουμε(…)τον χαφιέ που καμαρώνει, την κατάδοση που έχει μετατραπεί σε αρετή, τη διαφθορά που έχει γίνει καθεστώς όλα τα ελαττώματα, όλες οι κακές πλευρές της ανθρώπινης φύσης, ευνοούνται και καλλιεργούνται για το θρίαμβο του νόμου. Κροπότκιν Π.

Ο νόμος, όπως και το ιδιωτικό κεφάλαιο, που γεννήθηκε από την απάτη και τη βία και που αναπτύχθηκε με τις ευλογίες της εξουσίας, δεν έχει καμιά δικαιολογία για να γίνεται σεβαστός από τους ανθρώπους. Κροπότκιν Π.

Αν καταλάβεις δηλαδή ότι κάποιος σου παίρνει το πορτοφόλι μέσα από τη τσέπη, δεν θα προσπαθήσεις να του το πάρεις πίσω ; Ακόμα και αν ο νόμος ονομάζει την πράξη σου κλεψιά ενώ την δική του «ελεύθερη αγορά» και «ανταγωνιστικότητα» ;

Ειρήνη

Στον Κώστα Βάρναλη

Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.

Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα
φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που
παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.

Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν
στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους πού σκαψαν οι οβίδες
φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές πού καψε η πυρκαϊά δένει τα
πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό
τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του
κάκου,
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το
βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο
δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει
φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα
σημαίνει ουρανός
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές
καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κ' ένα
βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν το να στ' άλλο
λέγοντας: το φως, το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.

Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται να
γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει από
κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα
τότε που τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει απ'
το σύννεφο
όπως βγαίνει απ' το κουρείο της συνοικίας
φρεσκοξυρισμένος ο εργάτης το
Σαββατόβραδο
είναι η ειρήνη.

Τότε που η μέρα που πέρασε
δεν είναι μια μέρα που χάθηκε
μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της
χαράς μέσα στο βράδι
κ' είναι μια κερδισμένη μέρα κ' ένας δίκαιος
ύπνος
τότε που νιώθεις πάλι ο ήλιος να δένει
βιαστικά τα κορδόνια του
να κυνηγήσει τη λύπη απ' τις γωνιές του
χρόνου
είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι οι θυμωνιές των αχτίνων στους
κάμπους του καλοκαιριού
είναι τ' αλφαβητάρι της καλοσύνης στα
γόνατα της αυγής.
Όταν λες: αδελφέ μου -- όταν λέμε: αύριο θα
χτίσουμε
όταν χτίζουμε και τραγουδάμε
είναι η ειρήνη.

Τότε που ο θάνατος πιάνει λίγο τόπο στην
καρδιά
κ' οι καμινάδες δείχνουν με σίγουρα
δάχτυλα την ευτυχία,
τότε που το μεγάλο γαρύφαλλο του δειλινού
το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής κι ο
προλετάριος
είναι η ειρήνη.

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των
ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.

Και τ' αλέτρια που χαράχουν βαθιές
αυλακιές σ' όλη τη γης
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη. Τίποτ' άλλο. Ειρήνη.

Πάνω στις ράγες των στίχων μου
το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον
φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα
είναι η ειρήνη.

Αδέρφια μου,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό 'ναι η ειρήνη.

Ρίτσος Γ. Αθήνα, Γενάρης, 1953

Monahopoly

Χρόνια κλεισμένοι στα μοναστήρια, είπαν να μετριάσουν την πλήξη τους παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια.

Monahopoly τώρα και με νέες τρύπες στους κανονισμούς!!!

Τι 'ναι αυτά ρε ;

Μπράβο τωρα ξύπνα

Μήπως και καταφέρουμε να δούμε πέρα από τις παρωπίδες που εντέχνως έχουν προσαρμόσει πάνω μας κράτος και αφεντικά.

Μήπως και δούμε ένα κομμάτι από τη ζωή που μας έχουν κλέψει

Μήπως και αντισταθούμε στα ψέματα που χρόνια μας δίνουν να πιπιλάμε.

Γιατί είναι τελείως διαφορετικό να δουλεύεις για να ζεις από το να ζεις για να δουλεύεις, όσο ωραιοποιημένο και αν μας το πασάρουνε.