Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Απάνθρωπη μεταγωγή μεταναστών στη Λάρισα





Τετάρτη 27 Αυγούστου11 π.μ. πίσω από το δικαστικό μέγαρο της Λάρισας, μπάτσοι μεταφέρουν 7 μετανάστες σε καρότσα αγροτικού, την οποία έχουν διαμορφώσει με σιδεριές σαν κλούβα. Στοιβαγμένοι και φορώντας χειροπέδες οι 7 μετανάστες περιμένουν κάτω από τον ήλιο, για να περάσουν από τον εισαγγελέα επειδή δεν έχουν χαρτιά.

Από τους πολλούς περαστικούς που είδαν το συμβάν, έντονα διαμαρτυρήθηκαν 6 άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου που έτυχε να περνάνε από το σημείο. Όταν άρχισαν να βιντεοσκοπούν το περιστατικό δέχθηκαν απειλές από τους μπάτσους για δική τους προσαγωγή.
Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες των αντιεξουσιαστών για τον τρόπο μεταγωγής των μεταναστών, οι μπάτσοι αρνούμενοι να δώσουν τα στοιχεία τους φυγάδεψαν όπως - όπως τους 7 μετανάστες.

Φυσικά οι εμπλεκόμενοι στο συμβάν μπάτσοι, περιμένουν μια Ε.Δ.Ε. να τους αθωώσει ή να τους ρίξει στα μαλακά με κάποια ποινή – χάδι, για τα μάτια του κόσμου.

Άλλη μια επίδειξη εξουσίας απέναντι στον αδύνατο, άλλη μια κατάφωρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, άλλη μια απόδειξη της βαρβαρότητας και του ρατσισμού που μαστίζει αυτούς τους υπάνθρωπους.
Τι άλλο περιμένει να δει η κοινωνία από δαύτους για να τους πάρει με τις πέτρες ;

Τι ‘ναι αυτά ρε ;

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2008

Free Gaza Movement


Το Σάββατο 23 Αυγούστου έσπασε ο αποκλεισμός της Γάζας μετά από 41 χρόνια.

Μια ομάδα αποτελούμενη από 46 μέλη προερχόμενα από 17 χώρες, ηλικίας από 22 μέχρι 84 ετών ξεκίνησε την Παρασκευή 8 Αυγούστου στοχεύοντας να φτάσει στη Γάζα μέσω θαλάσσης.
Με δυο ανασκευασμένα ελληνικά ψαροκάικα 21 και 18 μέτρων ξεκίνησε από Ελλάδα έφθασε στην Κύπρο και από εκεί στη Γάζα, σπάζοντας έτσι τον αποκλεισμό που έχει επιβάλει το Ισραήλ, το οποίο ελέγχει τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο της συνεχίζοντας έτσι την κατοχή του παρά την άρση των στρατευμάτων του το 1994.

Παρ ‘όλες τις προσπάθειες και τις απειλές του Ισραήλ, μέχρι και η υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ Τζίπι Λίβνι δήλωσε «ελπίζω να ξέρουν κολύμπι γιατί θα τους βυθίσουμε», έφθασαν στον προορισμό τους, ενημερώνοντας την κοινή γνώμη για την κατάσταση που επικρατεί, κατάσταση έντονης καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και έστειλε ένα παγκόσμιο μήνυμα αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό λαό.

Θα μπορούσαμε –είπαν– να στείλουμε φάρμακα και τρόφιμα, όμως το πρόβλημα της Γάζας είναι πρωτίστως πρόβλημα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Και οι Αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ υπέφεραν από αρρώστιες και πείνα, αλλά η λύση ήταν ένα κίνημα για τα δικαιώματά τους. Γι’ αυτό και εμείς θέλουμε να πάμε φέτος το καλοκαίρι στη Γάζα και θα πάμε από τη θάλασσα, διότι η Γάζα έχει τα δικά της χωρικά ύδατα που συνορεύουν με τα διεθνή και δεν θα έρθουμε σε καμιά επαφή με την επικράτεια ή τα χωρικά ύδατα του Ισραήλ.

Μέχρι σήμερα βρίσκονται ακόμα στη λωρίδα της Γάζας. Αποφάσισαν να φύγουν και τα δύο πλοία Πέμπτη πρωί με προορισμό τη Λεμεσό. Κάθε προσπάθεια αποχώρησης από το Ισραήλ απότυχε, παρά τις προσπάθειες του έλληνα προξένου στην Ιερουσαλήμ. Οι Σιωνιστές διαμήνυσαν πως αν το επιχειρήσουν θα συλληφθούν και θα ανακριθούν ως παρανόμως εισελθόντες στο Ισραήλ.

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2008

25 Μαϊου


Ένα πρωί θ ‘ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι απ ‘τον πατέρα
κι ένα κομμάτι απ ‘τη θάλασσα-αυτά που μ ‘άφησαν-
και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μου που χάθηκαν.
Ένα πρωί θ ‘ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισια στη φωτιά
και θα μπω όπως και χθες
φωνάζοντας «φασίστες!!»
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ ‘ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ ‘ανοίξω την πόρτα
κι είναι – όχι πως φοβάμαι –
μα να θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα, όπως εγώ
- γιατί εγώ δεν πρόλαβα -
γιατί τότε θα χαθείς όπως κι ‘εγώ
«έτσι» «αόριστα»
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί
θ ‘ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ ‘όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με τον χαρακτηρισμό –μην τους πιστέψεις!-
Προβοκάτορας.

Γώγου Κ. – Τρία κλίκ αριστερά
Εκδ. Καστανιώτη

Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

Θα 'ρθει καιρός που θα σπάσω την πόρτα


Θα 'ρθει καιρός που θα σπάσω την πόρτα
κι η καρδιά μου στο φως θα χιμήξει
θα φύγω μακριά
θα πετάξω ψηλά
θα πετάω σε ασύλληπτα ύψη
και τότε πια δε μπορεί αυτή η φτηνή,
αυτή η χλωμή,
η τιποτένια μου θλίψη
θα μείνει ορφανή
θα γυρνάει σα τρελή,
θα ζητάει να με βρει
και δε θα με βρίσκει
κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει
δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

Αγγελάκας Γ.

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Πενήντα – πενήντα φέτος το λιώσιμο των πάγων


Πενήντα - πενήντα είναι κατά τους επιστήμονες η δραματική προοπτική να λιώσουν για πρώτη φορά στην ιστορία οι πάγοι στον Βόρειο Πόλο και το φθινόπωρο να είναι δυνατός ο διάπλους μέχρι το βορειότερο σημείο της γης.

Η ταχύτητα με την οποία λιώνουν οι πάγοι έχει ξεπεράσει κάθε δυσοίωνη πρόβλεψη.
Ζούμε έναν από τους μεγαλύτερους περιβαντολογικούς εφιάλτες, που τα αποτελέσματα του ψηλαφίζονται στην άνοδο του επιπέδου της θάλασσας, στη δημιουργία κυκλώνων, στον αφανισμό πολλών ειδών του ζωικού βασιλείου και σε πολλά ακόμα φαινόμενα που δεν γνωρίζουμε.

Τουλάχιστον είπαν, ότι θα καταφέρουν να εξορύξουν το πετρέλαιο από το υπέδαφος του Αρκτικού Ωκεανού, που ήταν ως τώρα αδύνατο λόγω του στρώματος πάγου που το καλύπτει.
Δηλαδή να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, επειδή θα πάνε τα “αφεντικά” στον κατεστραμμένο – από τους ίδιους κυρίως - Βόρειο Πόλο για να κερδοσκοπήσουν;

Τι ‘ναι αυτά ρε ;