...Και μετά υπάρχει κόσμος που διερωτάται γιατί οργιζόμαστε! Εδώ υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που έχουν κρίνει ως καταχρηστικούς και άκυρους 14 όρους που επιβάλλουν οι τράπεζες στις συναλλαγές με τους πελάτες τους - δηλαδή εμάς!! και το γεγονός αποκρύπτεται απ’ τα ΜΜΕ… πώς να μην εξαγριωθούμε.
Μεταξύ των όρων αυτών: η χρέωση προμήθειας 1,40 ευρώ για κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου προσώπου και ενώ το ποσό αυτό δεν δικαιολογείται ως κόστος για την έκδοση απόδειξης, τα επιβαλλόμενα έξοδα αδράνειας από 0,60-1 ευρώ μηνιαίως για λογαριασμούς κατάθεσης που μένουν ακίνητοι για περισσότερο από 18 μήνες και η προμήθεια ή έξοδα 50 ευρώ για χορήγηση βεβαίωσης οφειλών για μεταφορά χρέους σε άλλη τράπεζα. Οι 14 όροι αναλυτικά εδώ:
Η απόφαση για τα ανωτέρω είναι δικαστική και αμετάκλητη και όλες οι τράπεζες φυσικά το γνωρίζουν αυτό αλλά εξακολουθούν να «κάνουν τους κινέζους», εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των πολιτών. Όσοι πολίτες γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και είναι πρόθυμοι να τα διεκδικήσουν, αφού παρακάμψουν τον ανίδεο ταμία, φτάνοντας στην διεύθυνση του καταστήματος αποκλείεται να μη βρουν το δίκιο τους.
Τι ‘ναι αυτά ρε;
2 σχόλια:
Καλά, οι κλέφτες τη δουλειά τους κάνουν και κλέβουν, δεν περιμέναμε να κάνουν κάτι διαφορετικό(χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό το καθεστώς δεν είναι εξοργιστικό). Αυτό που με τρελαίνει όμως είναι η αντιμετώπιση που έχουν αυτοί που με κάποιο τρόπο αντιδρούν σε αυτό το καθημερινό "γδύσιμο". Μιλάω για αυτούς που μια στο τόσο σπάνε και μια βιτρίνα ή κάνα ΑΤΜ κάποιας τράπεζας ή βρίζουν κάποιον αστυνομικό που προστατεύει αυτά τα μαγαζιά. Αυτός ο τρόπος αντίδρασης μπορεί να κρίνεται ως εντελώς αναποτελεσματικός από κάποιους αλλά τί στο καλό, μιά πράξη αγανάκτησης είναι!! Ούτε τα λεφτά του τραπεζίτη πλήττονται ούτε του καταθέτη, ούτε τίποτα, μια συμβολική πράξη είναι.
Για την αποσιώπηση αυτών των δικαστικών αποφάσεων από τα ΜΜΕ να μην πούμε τίποτα. Μιλάμε για ληστεία και συγχρόνως τσιμουδιά και νόμος της σιωπής.
Αυτό για την παράκαμψη του ταμία ισχύει. Έχω προσωπική εμπειρία. Πρέπει να φθάσεις όμως στο διευθυντή του καταστήματος...
Αν υποθέσουμε ότι οι τράπεζες δε θησαυρίζουν σε βάρος των πολιτών, ούτε ξεσπιτώνουν οικογένειες, απλά υπάρχουν για τη δική μας εξυπηρέτηση, τότε το κάψιμο ή το σπάσιμο μιας τράπεζας πρέπει να είναι κατακριτέο από όλους μας, μιας και συμβάλει στη δημιουργία οικονομικών ανισοτήτων.
Δημοσίευση σχολίου