Βρισκόμαστε στην άθλια εποχή των πιο σπουδαίων άθλων.
Η ασημαντότητα δομεί σταδιακά τη νέα κυριαρχία.
Ύπνωση, συναίνεση, αποδοχή είναι τα εργαλεία της σύγχρονης κυβερνητικής.
Η κυνική απάθεια επιδεικνύει την πλούσια λάμψη της, οι μεταμοντέρνοι αστοί απολαμβάνουν διανόηση και κουρνιάζουν στις ανέραστες κρυψώνες τους. Οι ελαφροϊσκιωτοι αρτίστες έσπασαν το σβέρκο τους πέφτοντας
στον τρόμο του κενού. Η σκέψη πεθαίνει στα τυφλά απογεύματα
της εξάντλησης των νεαρών εργαζομένων.
Βρισκόμαστε στην εποχή των σπουδαίων θαυμάτων
όπου οι άνθρωποι της επιστήμης, με τη βοήθεια και τις ευλογίες της
κυβέρνησης, προσφέρουν δωρεάν τεχνογνωσία και πληροφορία για τον αμοιβαίο και ολοκληρωτικό αφανισμό της γης και των πολιτισμών της.
Πρόοδος! Πρόοδος και λοιπόν?
Κάντε την ένα ευανάγνωστο μυθιστόρημα αν μπορείτε,
Κάντε την ένα χάδι, ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ χαράς!
Πρόοδος ! Πρόοδος...ε...και Λοιπόν?
Κάντε την μια γιορτή ανοιχτή για όλους άμα μπορείτε, κάντε την έντονη κουβέντα με φίλους ως το πρωί, κάντε την ερωτά πριν το ξημέρωμα αν μπορείτε, κάντε την ένα κατειλημμένο σχολείο, κάντε την ένα πιάτο φαΐ και λευκά τραπεζομάντιλα στην άκρη του καταυλισμού των αστέγων.
Όμως μην αερολογείτε για τη ζωή και την τέχνη, μην είστε τυμβωρύχοι.
Μην μας αραδιάζετε αρλούμπες για φιλοσοφία, πολιτική, κουλτούρα,
ποπ είδωλα, ευρωπαϊκό πολιτισμό και εθνική υπερηφάνεια.
Αφήστε καλύτερα τους ποιητές, τους τρελούς, τους περιπλανώμενους
ταξιδευτές, τους εκστασιασμένους σχοινοβάτες να πλέξουν
το ηλεκτρισμένο νήμα μιας άγνωστης μελλοντικής αγάπης.
Δεν υπάρχει τίποτα καθαρό, τίποτα υγιές, τίποτα ελπιδοφόρο σε αυτή την εποχή των θαυμάτων - εκτός ίσως από τον λόγο.
Και οι εξεγερμένοι θα έχουν ίσως την τελευταία λέξη.
Κείμενο : Αναστάσιος Σαγρής
Συλλογικότητα : Κενό Δίκτυο
1 σχόλιο:
Μετά από έναν αιώνα άκρως ριζικών και εντυπωσιακών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα, μετά από έναν αιώνα επαναστάσεων αλλά και ολοκληρωτισμών, ανακαλύψεων αλλά και θηριωδιών, οι καιροί άλλαξαν. Ο λαβύρινθος ξετυλίγεται πλέον σε έναν χώρο μονοεπίπεδο. Οι πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις βρίσκονται σε ιστορική νηνεμία. Οι δυτικές χώρες δεν αποτελούν πλέον παράδειγμα του αγώνα για ελευθερία. Από την Αναγέννηση του πολιτισμού της Δύσης φθάσαμε στην παθο-γέννηση του, στην ανισόρροπα αυτονομημένη και δυνάμει καταστροφική ανάπτυξή του, στην γενικευμένη ψευδο-συναίνεση και στην απουσία κριτικής σκέψης, στην ενασχόληση των διανοουμένων με σχολιασμούς επί σχολιασμών και ερμηνείες επί ερμηνειών και στην κυριαρχία των μέσων ενημέρωσης, της κατανάλωσης και του κομφορμισμού, στην απάθεια και στη συνενοχή του κοινού σε όλα όσα συμβαίνουν. Με μία λέξη: στην άνοδο της ασημαντότητας.
Δημοσίευση σχολίου