Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

Πραγματικά μας περνάνε για στραβούς ή για ηλίθιους



Πραγματικά μας περνάνε για στραβούς ή για ηλίθιους.

Κάθε χρόνο οι φασίστες, στόχος και χρυσή αυγή ( η οποία έχει κριθεί παράνομη εδώ και δυο χρόνια για σωρεία δολοφονικών επιθέσεων ), κάνουν πορεία για τα Ίμια. Σε κάθε τους πορεία όποιος φουκαράς μετανάστης βρεθεί μπροστά τους μαχαιρώνεται.

Εδώ και ένα μήνα μετράμε 20 επιθέσεις με γκαζάκια σε διάφορα σημεία συνάντησης, ”στέκια”, αναρχικών, αριστερών αλλά και συνέλευσης κατοίκων για θέματα που αφορούν στις γειτονίες τους.

Έτσι λοιπόν, αναρχικοί και αριστεροί καλούν αντισυγκέντρωση την ίδια μέρα σε διαφορετική ώρα, 2 το μεσημέρι, ενώ οι χρυσαύγουλοι στις 7 το απόγευμα.

Αυτό που είδαμε το Σάββατο το γνωρίζαμε, αλλά δεν φανταζόμαστε ότι θα γινόταν έτσι απροκάλυπτα.

Οι φασίστες είχαν πιάσει την πλατειά Κολοκοτρώνη από το πρωί και συνομιλούσαν με φίλους τους ματάδες!!! Όταν έφτασαν οι αντιφασίστες βρήκαν μια ενιαία δύναμη μπάτσων και ναζιστών να τους περιμένουν οι μεν με γκλόπ και δακρυγόνα και οι άλλοι με μαχαίρια και σιδερολοστούς!!! Από την επίθεση είχαμε 2 μαχαιρωμένους και 2 με σπασμένα κεφάλια από πέτρες και λοστούς. Το όλο σκηνικό ανεβαίνει στα προπύλαια με ομαδικό πέσιμο των φασιστών - μπάτσων στους συγκεντρωμένους αντιφασίστες!!!

Μια άλλη συγκέντρωση αναρχικών στο Σύνταγμα που γινόταν για τα το συνέδριο βιοτεχνολογίας στο Ζάππειο που διοργάνωνε η bionova, εταιρία που θέλει να προωθήσει τα μεταλλαγμένα στην Ελλάδα ανεβαίνει στα προπύλαια και ενώνεται με τους συγκεντρωμένους.

Οι μάχες συνεχίζονται και στις 2 οι αριστεροί αποχωρούν. Οι αναρχικοί καταλαμβάνουν την πρυτανεία σαν καταφύγιο και αποφασίζουν πορεία στις 7.

Εισαγγελέας κατεβαίνει και συνομιλεί με τους φασίστες για να ακυρώσει την πορεία τους και αυτοί την ακυρώνουν βάζοντας όρο!!! να μην γίνει η πορεία των αναρχικών!!! Μετά καλείται από ματάδες φορτηγάκι όπου φυγαδεύει τα όπλα των φασιστών!!!

Στις 7 βγαίνουν οι αναρχικοί σε μια ειρηνική πορεία και οι μπάτσοι τους τσακίζουν στην κυριολεξία. 20 άτομα στο νοσοκομείο και 116 προσαγωγές (βλέπεις ήταν επιταγή των χρυσαύγουλων).

Μέσα σε όλο αυτό το συρφετό, όπου είδαμε τρανταχτή συνεργασία μπάτσων, φασιστών και δημοσιογράφων, με τους τελευταίους να βλέπουν στα πλάνα τους την ολοφάνερη συνεργασία μπάτσων - φασιστών και άντ’ αυτού να λένε για τους αναρχικούς που κάνουν καταστροφές και λοιπές αηδίες, διάλεξε πως θέλεις να σου συμπεριφέρονται σαν τυφλό ή σαν ηλίθιο.

ΜΠΑΤΣΟΙ TV ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

5 σχόλια:

glignos είπε...

άσχετο κάπως με το θέμα αλλά,
πιστεύεις πως οι "αναρχικοί" δεν κάνουν ζημιές;

John Ball είπε...

Τί εννοείς g.d.l. ως "ζημιές" όταν εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, απ' τις κρατικές δολοφονίες (με πρόσφατη αυτήν μιας γυναίκας στον αγώνα των Λευκιμμιωτών) μέχρι τις (παρα)κρατικές επιθέσεις στα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, που επιμένουν να αντιστέκονται στους σχεδιασμούς και τον έλεγχο των ζωών μας; Και την ίδια ώρα η πολιτεία αγανακτεί διότι υπάρχουν μερικά ζωντανά της κύτταρα που αντιδρούν άτεχνα, ανοργάνωτα, σ' όλη αυτήν την οργανωμένη κρατική ασχήμια, αντί να βλογάμε το Θεό που βρίσκονται ακόμη μερικοί που δεν ισοπεδώθηκαν και δεν αφομοιώθηκαν από την κοινωνία και εξακολουθούν να αγωνίζονται ενάντια στις φαντασιώσεις των κυρίαρχων για κοινωνικό έλεγχο και συναίνεση στις μεθοδεύσεις τους. Με δυο λέξεις: ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ (ή και εσείς) ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ.

glignos είπε...

δεν είναι προς τιμή σου να συγκρίνεις τις ζημιές που προκαλούν κρατικοί μηχανισμοί με αυτές που προκαλούν αντίπαλα στρατόπεδα. Αυτό κάνουν στην πολιτική και δεν νομίζω πως το blog αυτό έχει σκοπό την διαστρέβλωση της αλήθειας.

Όταν το σώμα μας είναι μολυσμένο κάποια κύτταρα (λευκοκύτταρα) προσπαθούν να σώσουν την κατάσταση, πράγμα φυσιολογικό, που το καταφέρνουν με τη μετάδωση πληροφορίας τη φαγοκυττάρωση κλπ
όταν ο άνθρωπος άρχισε να παίρνει φάρμακα άρχισε να καταστρέφει κ πολλά άλλα κύτταρα που δεν του φταίγανε σε τίποτα.

Νομίζω ένα χαρακτηριστικό του ανθρώπου πρέπει να είναι να δημιουργεί και όχι να καταστρέφει, αυτό είναι συνέπεια της σωστής του πρόθεσης για τη ζωή. Ακόμα κ σε ένα τόσο τραγικό περιβάλλον όπως αυτό που αναφέρεις δεν δικαιολογείται κανένας να καταστρέφει περιουσία άλλου, ούτε καν του κράτους!

μη με βάζεις σε κατηγορίες ανθρώπων επειδή έκανα μια απλή ερώτηση. και μη με πεις κόττα αν αντί για κατάληψη μαζεύω υπογραφές και αντί για βανδαλισμό στέλνω γράμματα στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Σκέψου ποιο είναι πιο αποτελεσματικό και ποιο είναι πιο προκλητικό.

ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ γιατί κάτι τέτοιο βλέπω να έχεις κατά νου.

Τέλος δεν θα ευχαριστήσω το Θεό για τις τζαμαρίες που κάηκαν στην τελευταία πορεία που πήγα και ντράπηκα που έλαβα μέρος..

Zack είπε...

Όντως το σχόλιο του g.d.l. , σχετικά με τις “ζημιές” είναι κάπως άσχετο με το αρχικό θέμα. Το νέο θέμα που προέκυψε και συζητείται σχετικά με τα επεισόδια που κατά καιρούς γίνονται, είναι ένα άλλο, μεγάλο και περιπτωσιολογικό θέμα, το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι αρκετά δύσκολο να αναλυθεί εξολοκλήρου στις 5 γραμμές σχολιασμού του blog, που όντως δεν έχει σκοπό τη διαστρέβλωση της αλήθειας.

Στην κοινωνία μας, η οποία ζει στη “νωθρή γαλήνη του καιρού”, αδιαφορώντας για τα αυτονόητα, κάποιοι άνθρωποι – ελπίζω όλο και περισσότεροι - έχουν κάνει το πρώτο βήμα, της πληροφόρησης και του ονείρου. Λιγότεροι έχουν κάνει το δεύτερο βήμα, της δράσης. Η ποικιλομορφία του ανθρώπου, γεννά και την ποικιλομορφία των δράσεων. Είτε λέγεται συλλογή υπογραφών, είτε λέγεται κατά μέτωπο επίθεση, δεν παύει να είναι δράση απέναντι στο υπάρχων.
Αρκετές φορές για να δημιουργήσεις, πρέπει να καταστρέψεις το σάπιο και το νοσηρό.
Όσο θα υπάρχει ανελευθερία και ανισότητα, τόσο η δίκαιη οργή του κόσμου θα αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο και θα παίρνει πολλές και διαφορετικές μορφές.

John Ball είπε...

g.d.l κατ' αρχίν σε ποιά "αντίπαλα στρατόπεδα αναφέρεσαι";
Χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι όντως η εύμφυτη δημιουργηκότητά του. Αυτή όμως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτω απ' τις αυθαίρετες περιοριστικές επιδράσεις των καταναγκαστικών θεσμών. Στις μέρες μας όπου η κάθε λογής καταπίεση συνεχίζει να υφίσταται, εμείς απλά αγανακτούμε με "ζημιές" (και ειδικότερα όταν πρόκειται για την μίζερη ζωούλα μας) και κατά τα άλλα «γαία πυρί μιχθήτω». Την ίδια ώρα που «δολοφονούνται» εργάτες σε εργατικά ατυχήματα και τα αφεντικά δεν ανευρίσκονται. Δολοφονούνται αγωνιζόμενοι άνθρωποι και οι δολοφόνοι δεν αποκαλύπτονται. Εξαφανίζεται «μαύρο πολιτικό χρήμα» (της τάξεως των 3,7 εκατ. ευρώ στην υπόθεση Siemens) και οι αποδέκτες μένουν άγνωστοι. Και θα παραμείνουν άγνωστοι. Αντίθετα αυτό που φαινομενικά ενοχλεί και πρέπει πάση θυσία να πάρει τις διαστάσεις ενός πραγματικού θριάμβου κατά του «εγκλήματος», είναι η αποκάλυψη των «γνωστών-αγνώστων». Την θέση που αύριο θα πάρουν οι ριζοσπαστικές κινήσεις των αγροτών που θα καταλαμβάνουν δρόμους, των φοιτητών που θα καταλαμβάνουν παν/μια και δημόσια κτίρια. Του κάθε κομματιού που θα βγαίνει στην κοινωνική αντίσταση και θα σπάει το μποκ της συναίνεσης και τους κανόνες του παιχνιδιού όπως τους επαναπροσδιορίζουν αυτήν την στιγμή κόμματα και κυβερνήσεις. Όποιος βγαίνει λοιπόν έξω από αυτό το μπλοκ της καθεστωτικής επιλογής θα χτυπιέται ως το ριζοσπαστικό κομμάτι που δεν ακολουθεί τη συναίνεση, το οποίο είναι ακραίο, εξτρεμιστικό, τρομοκρατικό. Και αυτός άλλωστε είναι ο απώτερος στόχος. Να αλυσοδέσουν της κοινωνικές αντιστάσεις, να τις χτυπήσουν, να τις αποποινικοποιήσουν και να τις απομονώσουν. Και όμως, τα πράγματα δεν θα αλλάξουν πολύ γυρνώντας από βιτρίνα σε βιτρίνα καταναλώνοντας μέχρι και το τελευταίο σεντς του ιδρώτα μας. Ελευθερία; Μάλιστα. Σίγουρα τα άτομα μπορούν σήμερα να έχουν ένα διαβατήριο και αν θέλουν να πηγαίνουν να περάσουν τις διακοπές τους στο Μπαλί ή την Ιάβα. Αλλά, κατά τα λοιπά, η «ελευθερία» τους έγκειται σε τούτο: ότι κάθε βράδυ στις 9 ακριβώς, 10 ή 15 εκατ. οικογένειες πιέζουν τα ίδια κουμπιά για να δουν το ίδιο θέαμα. Και η ικανοποίηση φαίνεται να είναι ευτυχώς θέμα συμψηφισμού όλων των παραγόντων και όχι ο ιμπεριαλισμός μιας βούλησης. Και αν η κυριαρχία αυτό που τελικά κέρδισε εξουσιάζοντας, είναι έναν ιδιώτη (με την αρχαιοελληνική έννοια αυτού που ενδιαφέρεται για το «ίδιον» - εξού και η λέξη idiot! - και όχι πολίτη που ενδιαφέρεται για τα κοινά), ομοίως η κοινωνία κέρδισε ένα ανενεργό συστατικό.