Θα 'ρθει καιρός που θα σπάσω την πόρτα

Θα 'ρθει καιρός που θα σπάσω την πόρτα
κι η καρδιά μου στο φως θα χιμήξει
θα φύγω μακριά
θα πετάξω ψηλά
θα πετάω σε ασύλληπτα ύψη
και τότε πια δε μπορεί αυτή η φτηνή,
αυτή η χλωμή,
η τιποτένια μου θλίψη
θα μείνει ορφανή
θα γυρνάει σα τρελή,
θα ζητάει να με βρει
και δε θα με βρίσκει
κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει
δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

Αγγελάκας Γ.